Smurfhanden, villa's en cementvlekken
16 februari 2020 - Mek'ele, Ethiopië
Hoihoi iedereen,
Zo de eerste week hier in Mek'ele zit erop. Wat een indrukken allemaal. Ik heb jullie achtergelaten op het moment dat ik mijn supervisor, Baya, ontmoet had. Ik had al vermeld dat hij enigszins enthousiast was. In de afgelopen week heeft hij mij 14x gebeld... Nou heb ik ervaren dat er hier in Ethiopië een bel-cultuur heerst, maar nog steeds categoriseer ik dit gedrag wel als overdadig. Baya heeft het idee dat we elke minuut van de dag nodig zullen hebben om mijn onderzoek op tijd af te krijgen. Dit terwijl het schema van mijn eigen universiteit aangeeft dat ik pas over 1,5 week de eindversie van mijn onderzoeksvoorstel moet inleveren. Dus ik heb zoiets van "johhh dat komt wel goed". Nu moet ik dus een balans vinden tussen zijn oordeel respecteren en beleefd mijn eigen grenzen aangeven. Op zich goed om te oefenen -> je leert wel wat hier. Verder is hij vooral heel erg bezorgd over of ik wel op mijn plaats van bestemming ben aangekomen na een meeting met hem. Heel lief (alles is heel lief bedoeld hoor, er zit echt geen kwaad bot in zijn lijf), maar vrij overbodig.
Ondertussen is onze huizenjacht ook doorgegaan en hebben we een huis (villa) gevonden! Woopwoop! Het is natuurlijk genieten in zo'n groot huis, maar het was niet geheel onze eigen keuze. Er zijn hier gewoon bar weinig huizen voor 6 personen die al volledig ingericht zijn (begrijpelijk). Dus uiteindelijk was het de keuze tussen dit huis of een iets kleiner & goedkoper huis. Maar dat kleinere huis had 3 kamers zonder ramen en geen voordeur die je op slot kan doen. 's Nachts zou je dus in je niet-geventileerde kamertje moeten slapen met je slaapkamerdeur op slot. Dat zagen de meeste echt niet zitten, dusja dan is de keuze snel gemaakt. Zodra ik tijd heb, zal ik even wat foto's maken voor een impressie van het huis.
Verder:
- heb ik kennis gemaakt met de blauwe zeep die ze hier overal gebruiken (zie foto voor een smurf-impressie)
- zijn we op een tweede bruiloft geweest (dit keer bij een andere ceremonie - het duurt hier dus 3 dagen voordat je getrouwd bent),
- hebben we in de toeterende bruidsstoet gereden (en een kleine botsing veroorzaakt - ik reed niet!),
- hebben we "honey-wine" gedronken (dat plakte zo erg dat je het flesje nooit uit je handen zou kunnen laten vallen, al zou je willen)
- hebben we een wielrenwedstrijd gezien (letterlijk de laatste sport die je hier verwacht te zien)
- ben ik nat-gespetterd met cement (was rustig aan het pinnen bij de bank, toen ik ineens een natte substantie op me voelde spetteren - ze waren de bank aan het opknappen en zijn hier niet zo voorzichtig met waar ze het cement precies heen gooien)
- en tot slot zijn we al helemaal ingeburgerd en drinken we vrijwel elke ochtend traditionele koffie met popcorn (as you do)
Veel liefs,
Sanne xx
ps. Check de nieuwe foto's en vooral video voor een sfeerimpressie
Is die zeep niet vet chemisch?
Ziet er leuk uit die foto's!!
En ik echt fijn dat iedereen beleeft is, hopelijk blijft dat zo 🤞😊
Je gaat toch niet naast je schoenen lopen door nu al je handafdrukken in cement achter te laten 🤔😉
Sterkte met balans vinden tussen studiecen uitjes. Snap best dat Baya bezorgd is, nu al van feest naar feest aan 't gaan en jullie kennen daar amper mensen 😁